જય જય જય દુર્ગા મહારાની, આદિશકિત જગજનની ભવાની.
દુ:ખહરણી સુખદાયિની માતા, અષ્ટસિદ્ધિ નવનિધિ કી દાતા.
નિરંકાર હૈ જ્યોતિ તુમ્હારી, તિહુંલોક ફૈલી ઉજિયારી.
ચન્દ્રવિલાટ મુખ મહાવિશાલા, નેત્ર લાલ ભ્રૂકુટી વિકરાલા.
રૂપ માત કો અધિક સુહાવૈ, દરશન કરત જન અતિ સુખ પાવૈ.
તુમ સંસાર શકિત લૌં કીન્હા, પાલન હેતુ અન્નધન દીન્હા.
અન્નપૂણાર્ હૈં જગપ્રતિપાલા, તુમહી આદિ સુન્દરી બાળા.
ગૌરી પાર્વતી કલ્યાની, તુહી લક્ષ્મી અરુ રુદ્રાની.
તુહી વિન્ઘ્યાચલ વિન્ઘ્યવાસિની, વૃષભવાહિની તુહી નારાયની.
પ્રલયકાલ સબ નાશ હારી, તુમ ગૌરી શિવશંકર પ્યારી.
શિવયોગી તુમ્હરે ગુણ ગાવે, બ્રહ્મા વિષ્ણુ તુમ્હૈ નિત ઘ્યાવે.
રૂપ સરસ્વતી કા તુમ ધારા, દે સુબુદ્ધિ ઋષિમુનિ ઉબારા.
ધરો સ્વરૂપ નરસિંહ કો અંબા, પ્રગટ ભઈ તુમ ફાડિકે ખંભા.
રક્ષા કર પ્રહ્લાદ બચાયો, હિરનાકંસ કો સ્વર્ગ ચઢાયો.
લક્ષ્મીરૂપ ધરો જગમાંહી, શ્રીનારાયણ અંગ સમાહી.
ક્ષીરસિંધુ મેં કરત વિલાયા, દયાસિંધુ દીજે મન આસા.
હિંગલાજ મેં તુમ્હીં ભવાની, મહિમા અમિત ન જાત બખાની.
માંતગી ઘુમાવતી માતા, ભુવનેશ્વરી બગલા સુખ દાતા.
શ્રી ભૈરવ તારા જગતારન, છિના ભાલ સબ દુ:ખ નિવારન.
કેહરિવાહન સોહ ભવાની, લંગૂર વીર ચલત અગીવાની.
કર મેં ખપ્પર ખડગ બિરાજે, જાકો દેખ કાળ કર ભાજે.
સોહે ઔર અસ્ય ત્રિશૂલા, જાતે ઊઠે શત્રુ હિય શૂલા.
નવોં કોટ મેં તુમ્હીં બિરાજત, તિહું લોક મેં ડંકા બાજત.
શુમ્ભ નિશુમ્ભ દાનવ તુમ મારે, રતબીજ સંખન સંહારે.
મહિષાસુર નૃપ અતિ અભિમાની, જેહી અધભાર મહી અકુલાની.
સબ સુર મિલિ તવ ઘ્યાન લગાયો, આર્ત સુનત પ્રગટ હોઈ આયો.
રૂપ કરાલી કાળી કો ધારા, સેન સહિત તુમ તેહિ સંહારા.
જયતિ જયતિ જય જય મહારાની, તુમ્હીં શીતલા શકિત શાલિની.
નહિ તવ આદિ મઘ્ય અવસાના, વેદ પુરાન સકળ જગ જાના.
કોઈ નરિયલ કોઈ પાન ચઢાવે, કોઈ આરતી સજાવતી આવે.
કરે ભકિત સે તેરી પૂજા, આશ ચરન કી ઔર ન દૂજા.
પરી ગાઢ સંતન ગુહરાવેં, રિપુ મૂરખ મોહિં અતિ ડર પાવેં.
શત્રુ નાશ કીજે મહારાની, સુમિરૌં એકચિત્ત તુમહિ ભવાની.
કરો કૃપા હે માત દયાળા, રિદ્ધિસિદ્ધિ દે કરહુ નિહાળા.
જબ લગ જીયૌ દયા ફળ પાઉં, તુમ્હરે જસ મેં સદા સુનાઉ.
દુર્ગા ચાળીસા જૉ કોઈ ગાવેં, સબ સુખ ભોગ પરમપદ પાવેં.
જૉ યહ પઢે દુર્ગાચાળીસા, હોય સહાય સાખી વાગીસા.
નેમધર્મસે પાઠ જે કરિહેં, અનધન કમી કાહુ રહિહેં.
હોય સહાય સદા સુખ પાવે, ગાઢે મેં જૉ ઘ્યાન લગાવેં.
દેવીદાસ શરણ નિજ જાની, કરહુ કૃપા જગદમ્બા ભવાની.
